کودکان مبتلا به اوتیسم تقریباً همیشه متفاوت صحبت می کنند. مثلا ممکن است اصلاً حرف نزنند و یا حرف بزنند ولی غیر عادی صحبت کنند،آنها همچنین ممکن است بسیار سریع صحبت کنند و چندین حرف را بارها و بارها تکرار کنند و یا زمانی که به اندازه کافی بزرگ هستند تا درست صحبت کنند از دستور زبان نادرست استفاده کنند. از سوی دیگر، برخی از کودکان مبتلا به اتیسم ممکن است با اعضای خانواده، دوستان و حتی غریبهها در مورد موضوعی که درگیر آن هستند، صحبت کنند. مشکل این است که آنها ممکن است در مورد آن بیش از حد طولانی و یا در مورد موضوع دیگر صحبت کنند و شنوندگان را منحرف کنند.
کودکان مبتلا به اوتیسم همیشه مشکلات ارتباطی اجتماعی نیز خواهند داشت که این ویژگی هم به روشهای مختلفی در آنها بروز داده می شود. مثلا آنها ممکن است هرگز دوستی نداشته باشند. علاوه بر این اکثر کودکان مبتلا به اوتیسم نوعی اختلال حسی دارند. آنها ممکن است از سرو صدای بلند، در آغوش کشیدن، طعمهای قوی و یا بوی قوی اجتناب کنند. همچنین احتمال دارد آنها نسبت به نور بسیار حساس باشند و یا به راحتی از صداهای کوچک و یا هر حرکتی گیج شوند. برخی دیگر از کودکان مبتلا به اوتیسم با ورودی حسی مثل صدای حیوانات و یا گریه کودکان که ممکن است دیگران حتی متوجه آن نشوند، بسیار پریشان می شوند.چنانچه برخی از این نشانه ها را در کودک خود مشاهده کردید حتما با متخصص اطفال در مورد ارزیابی کودکتان مشورت نمایید. گرچه اتیسم تا کنون هیچ درمان کاملی نداشته است، اما از طریق مشاوره، امیدهای زیادی وجود دارد تا کودکان قادر به یادگیری و تعامل شوند. ارائه دهندگان مراقبتهای بهداشتی و متخصصان بهداشت روانی چیزهای زیادی را در مورد چگونگی تجزیه و تحلیل این کودکان یاد گرفتهاند.